Korku Namazı İle İlgili Hadis-i Şerifler

Korku Namazı İle İlgili Hadis-i Şerifler, Korku Namazı ile ilgili Sünnetler, Korku Namazı Hadis-i Şerifleri, Korku Namazı Hakkında Hadisler

Sehl İbnu Ebî Hasme (radıyallahu anh) anlatıyor:

“Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ashabına korku namazı kıldırdı.Bu maksadla ashabı arkasında iki saf yapatı. Hemen arkasında bulunan safa birinci rek’ati kıldırdı. Sonra ayağa kalktı ve arkasındakilere bir rek’at namaz kıldırıncaya kadar kıyamda kaldı. Sonra gerideki safta bulunanlar ilerledi, ön safdakiler de geriledi. Bu şekilde ilerleyenlere de bir rek ‘at namaz kıldırdı. Sonra gerileyenler bir rek ‘at namaz kılıncaya kadar yerinde oturdu. Sonra da selam verdi.”

| Buharî, Megâzi 31; Müslim, Müsâfirin 309, (841); Muvatta, Salâtu’l-Havf 1, (1,183); Tirmizî; Salât 398, (565); Ebu Dâvud, Salât, 282, (1337, 1338, 1339); Nesâî, Salâtu’l-Havf 1, (3,170-171)

Muvatta’nın bir diğer rivayetinde şöyle gelmiştir:

“Korku namazı şöyledir:

“İmam, beraberinde arkadaşlarından bir grup olduğu halde namaza durur, bir grup. da düşmana karşı yerini alır. İmam bir rek ‘ati beraberindekilerle rükû ve secde ile kılar, ve ayağa (ikinci rek’ate) kalkar. Tam doğrulunca öyle kalır. Cemaat geri kalan rek’ati kendi başlarına tamamlayıp selam verirler ve oradan ayrılırlar. İmam yerinde ayakta durmaya devam eder. Namazını kılanlar düşmanın karşısında yerlerini alırlar. Namaz kılmamış olan diğerleri gelip imamın arkasında dururlar, tekbir getirerek uyarlar. İmam onlara da bir rek’at namaz kıldırır, secdeden sonra oturur ve selam verir. İmama uyan bu ikinci gurup imam selam verince kalkıp, geri kalan rek ‘ati kılıp selam verirler.”

| Muvatta, Salatu’l-Havf 2, (1, 183).

Hz Câbir (radıyallahu anh) anlatıyor:

“Biz Zâturrikâ ‘da,Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile beraberdik Koyu gölgeli bir ağacın yanına gelmiştik. Bu ağacı, altında dinlenmesi için Aleyhissalâtu vesselâm’a bıraktık. (Resulullah kılıcını ağaca asıp istiratte çekilmişti ki, O ‘nu gizlice takip eden) müşrüklerden biri gelip (asılı olan kılıcı kapıp) kınından sıyırp (Resulullah’a):

“Benden korkuyor musun?” dedi. Aleyhissalltu vessalam :

“Hayır!” deyince”

“Peki seni benden kim kurtaracak?”

“Allah!” diye cevap verdi.(Duruma muttali olan) ashab adamı tehdîd etti. (o da kılıncı kınına koydu ve ağaca astı) Sonra namaz kılındı. Resulullah (aleyhisalâtu vessalâm) bir guruba iki rek ‘at kıldırdı.Bunlar geri çekildiler. Sonra ikinci gurup geldi, onlarada iki rek’at namaz kıldırdı. Resulullah’ın namazı dörde tamamlanmıştı, cemaatin namazı ise iki rek’atti.”

| Buharî,Megâzi 31, 84, 87; Müslim; Müsâfirîn, 307- 311, (840,843); Nesâî, Salâtu’l-Havf 1, (3, 175, 176, 178).

Ebu Ayyâş ez-Zürâkî (radıyallahu anh) anlatıyor:

“Biz Usfan ‘da Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile beraberdik. Müşriklerin başında (henüz müslüman olmayan) Hâlid İbnu’l-Velîd vardı. Öğleyi kılmıştık. Mişrikler (kendi kendilerine aralarında şöyle) konuştular: “İyi bir fırsat elimize geçmişti, onlar namazda iken saldırsaydık ya!”

Bunun üzerine hemen kasr (namazı kısaltma) ile ilgili âyet öğle ile ikindi arasında nâzil oldu. İkindi vakti olunca, Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) kalkıp kıbleye karşı durdu. Müşrikler de önlerindeydi. Arka tarafına da bir safyaptı. Bu safın arkasına da bir safkoydu. Resulullah rükûya varınca hep birlikte rükû yaptılar. Resulullah secde yaptı, hemen arkasındaki safdakiler de secde yaptı. Diğerleri (rükûdan) doğrulup onları korumak üzere kıyamda kaldılar. Bunlar iki secdeyi tamamlayıp kalkınca arkalarında bulunanlar secdeye gittiler. Sonra Resulullah ‘ın arkasındaki saftakiler diğerlerinin yerlerine gittiler, arkadaki saftakiler de öndekilerin yerine ilerlediler. Sonra Resulullah rükûya gitti, hepsi O’nunla birlikte rükû yaptı. Sonra Resulullah secde yaptı ve hemen arkasındaki safdakiler de secde yaptılar. Bu sırada arkadakiler bunları korumak üzere kıyamda kaldılar.

Aleyhissalatu vesselam ve arkasındakiler oturunca, en arkadakiler secdeye gittiler. Sonra hep beraber oturup hep beraber selam verdiler.”

| Ebu Dâvud, Salât 281, (1236); Nesâî, Salâtu’l-Havf 1, (3, 176-177).

İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) anlatıyor:

“Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) korku namazını iki gruptan birine tek rek ‘at olarak kıldırırken, diğer grup düşmana karşı durmuştur. Kılanlar kalkıp, düşmana dönük vaziyette, (bekleyen) arkadaşlarının yerine geçtiler, onlar da gelip (Resulullah ‘ın arkasına geçtiler), O da bunlara bir rek ‘at namaz kıldırdı, sonra da bu iki guruptan her biribirer rek ‘at namazlarını kaza ettiler.”

| Buharî, Salatu’l-Havf 2, Megâzî 31, Tefsir, Bakara 44; Müslim, Müsâfirîn 205, (839); Muvatta, Salâtu’l-Havf 3, (1, 184); Ebu Dâvud, Salât 285, (1243); Tirmizî, Salât 398, (564); Nesâî, Salâtu’l-Havf 1, (3, 171, 173).

Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyar:

“Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) Dacnân ile Usfân arasına, müşriklerle sarılmış biryere indi. Müşrikler (aralarında):

“Bu müslümanların bir namazları var (topluca kılarlar), bu onlara evlatlarından da, bâkirelerinden de kıymetlidir, işte bu, ikindi namazlarıdır. Hazırlığınızı yapın, üzerlerine toptan bir kerede çullanın!” dediler. Cebrail aleyhisselam, Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’a gelerek ashabını iki kısma ayırmasını, onlardan bir grurupla namaz kılarken diğer grubun geri tarafta ayakta beklemesini, tedbirli olmalarını ve silahlarını beraberlerinde almalarını, birinci gruba bir rek’at kıldırmasını, bu kısmın birinci rekatten sonra geri çekilmesini, arkadaki grubun öne ilerlemesini, bu yeni gruba da bir rek ‘at kıldırmasını, böylece her bir grubun Resulullah’la birlikte birer rek ‘atlerinin olmasını, Resulullah’ın da böylece iki rek’at kılmış olmasını emretti.”

| Ebu Dâvud, Salât 284, (1240,1241); Tirmizî, Tefsîr, Nisa, (3038); Nesâî, Salâtu’l-Havf 1, (3, 173, 174).

Abdullah İbnu Üneys (radıyallahu anh) anlatıyor:

“Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), beni, Hâlid İbnu Sufyân el-Huzlî’yi öldürmem için bulunduğu yere gönderdi. O, Urane ve Arafat taraflarında idi:

” Git onu öldür! ” dedi Ben onu gördüğümde ikindi namazının vakti girmişti. Kendi kendime:”(Bu herifi öldürme işi) onunla benim arama girip namazımı geciktirmesinden korkarım” dedim. (Ara vermeden) ilerledim. Hem yürüyor hem de îma ile namazımı kılıyordum. Herife tam yaklaşmıştım ki:

“Sen kimsin?”dedi.

“Araplardan biriyim. Duydum ki; şu, adam için asker topluyormuşsun, onun için sana katılmaya geldim!”

“Evet ben bu işin içindeyim” dedi. Onunla bir müdet yürüdüm, öldürmeme imkân sağlayacak bir fırsat doğunca kılıçla tepesine bindim ve geberttim.”

| Ebu Dâvud,Salât 289, (1249).

Abdullah İbn Ömer (r.a.) anlatıyor:

“Rasûlüllah (s.a.s) ile birlikte Necid tarafına doğru gazaya gitmiştim. Düşmanın hizâsına geldik. Onlara karşı saf düzenine geçtik. Namaz vakti gelince Rasûlüllah (s.a.s) Efendimiz bize, kıldırmak üzere namaza durdu. Bir kısım ashab da onunla beraber namaza durdular. Diğer kısım ise yönünü düşmana çevirdi. Rasûlüllah (s.a.s) kendisiyle birlikte olanlarla beraber rükûa vardı ve iki defa seede etti. Derken, beraber namaz kılanlar henüz kılmamış olan grubun yerlerine gittiler. Ötekiler de gelip Rasûlullah (s.a.s)’in arkasında durdular. Rasûlullah onlarla da beraber rukûa varıp iki secde etti. Sonra selâm verdi. Ondan sonra, o iki grubun her biri nöbetleşe namaza durup kendi kendilerine birer defa rükûa varıp ikişer secde ettiler”

| Buhârî, Havf, 11; Nesaî, Havf, 11; Dârimî, Salât, 185; Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 150

 Korku Namazı İle İlgili Hadis-i Şerifler